Pingwiny przylądkowe, zwane tońcami, żyją w gdańskim ZOO w dość dużym stadzie, liczącym ponad 60 osobników. W naturze, wbrew powszechnemu przekonaniu, nie zamieszkują Antarktydy. Można je spotkać na wybrzeżu Afryki Południowej. W trakcie lęgów, które trwają zwykle od września do lutego, zwierzęta gromadzą się w koloniach, w których zakładają gniazda i składają jaja. Są bardzo związane ze swoim miejscem lęgowym, do którego powracają co sezon. Pingwiny tońce są także przywiązane do swoich partnerów. Ptaki łączą się w pary na całe życie.
W gdańskim ZOO pingwiny mają przygotowane budki lęgowe. Mimo to część par buduje własne nory lub urządza gniazda w innych zacisznym miejscach na wybiegu. Miejsce, w którym złożą jaja, budują z gałęzi, liści oraz ziemi. Pingwiny składają jedno lub dwa jaja, które są wysiadywane na zmianę przez samca i samicę. Wysiadywanie trwa około 40 dni. Młode pingwiny są zagniazdownikami, czyli od razu są gotowe do życia poza gniazdem. Choć rodzą się pokryte białym puchem, w pierwszych dniach młode są dogrzewane przez rodziców. Wychowanie piskląt trwa około dwóch miesięcy. Młode w tym czasie szybko rosną tracąc puch i zyskują pierwsze młodociane upierzenie. Na wybiegu najmłodsze ptaki łatwo rozpoznać, gdyż nie mają kontrastowych, biało-czarnych fraków. Ich umaszczenie jest szaro-czarne i ze srebrnym połyskiem.
Pingwiny przylądkowe są zagrożone wyginięciem w naturze. Według szacunków, w ciągu ostatnich 35 lat ich liczebność zmniejszyła się o ponad 70% i w dalszym ciągu spada. Do przyczyn znikania tego gatunku zalicza się m.in. skażenie środowiska przez przemysł górniczy oraz wydobywczy, nielegalne polowania oraz spadek liczebności ryb, które są głównym pożywieniem tych ptaków.
Zagrożone gatunki mogą przetrwać dzięki ogrodom zoologicznym
Część osób nie zdaje sobie sprawy, jak istotną funkcję pełnią ogrody zoologiczne. Ich celem nie jest przetrzymywanie zwierząt w niewoli w celu pokazywania ich odwiedzającym. W ogrodach zoologicznych prowadzi się hodowle wielu gatunków zwierząt, które są zagrożone wyginięciem w ich naturalnym środowisku. Większość gatunków znajdujących się w ZOO ma wyznaczonego koordynatora, który prowadzi księgę rodowodową danego gatunku, analizuje stopień pokrewieństwa pomiędzy poszczególnymi osobnikami, dobiera pary hodowlane, a także wydaje rekomendacje transferu zwierząt pomiędzy ogrodami zoologicznymi, opracowuje wytyczne utrzymania, żywienia i opieki weterynaryjnej.W wielu ogrodach zoologicznych hoduje się te same gatunki zwierząt. Poszczególne osobniki są wymieniane między ogrodami w celu uniknięcia zbyt bliskiemu krzyżowaniu. Dzięki temu rodzą się silne i zdrowe zwierzęta, które w przyszłości mogą trafić do środowiska naturalnego, zasilając lub odtwarzając ginącą populację. Sukces w ochronie zagrożonych gatunków jest możliwy dzięki współpracy ogrodów zoologicznych. Taka współpraca odbywa się w ramach Europejskiego Stowarzyszenia Ogrodów Zoologicznych EAZA, zrzeszającego ponad 400 instytucji z całego świata. Gdańska placówka jest jego członkiem od 1993 roku.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.