Od 1 marca 2025 roku obowiązują nowe limity dochodowe. Osoba samotna może otrzymać dodatek, jeśli jej średni miesięczny dochód nie przekracza 3272,69 zł. W gospodarstwach wieloosobowych próg został ustalony na 2545,52 zł na członka rodziny. To ważna zmiana, ponieważ poprzednie limity były znacznie niższe i wykluczały wiele rodzin. Co istotne, rada gminy ma prawo zwiększyć te progi, aby więcej mieszkańców mogło korzystać ze wsparcia.
Powierzchnia mieszkania a dodatek mieszkaniowy
Oprócz dochodu znaczenie ma też wielkość mieszkania. Osoba samotna może ubiegać się o wsparcie, jeśli mieszkanie nie jest większe niż 35 m². Dwuosobowe gospodarstwo domowe ma ustalony limit 40 m². W przypadku osób z niepełnosprawnością dopuszczalny metraż zwiększa się o 15 m². To szczególnie ważne w sytuacjach, gdy potrzebna jest większa przestrzeń na wózek inwalidzki czy dodatkowy sprzęt rehabilitacyjny.
Maksymalna wysokość dodatku to 380 zł miesięcznie. Świadczenie wypłacane jest przez sześć kolejnych miesięcy. Jednak jego ostateczna kwota zależy od realnych kosztów utrzymania mieszkania oraz od dochodów rodziny. Urzędnicy analizują każdą sytuację indywidualnie.
Procedura ubiegania się o dodatek mieszkaniowy
Wniosek o przyznanie dodatku należy złożyć w urzędzie gminy lub ośrodku pomocy społecznej. Do formularza dołącza się m.in.:
- deklarację dochodową,
- dokumenty potwierdzające ponoszone opłaty,
- rachunki za czynsz i media.
Dopiero na tej podstawie urząd podejmuje decyzję o przyznaniu świadczenia.
Wypłata dodatku mieszkaniowego
Świadczenie nie trafia bezpośrednio do osoby wnioskującej. Pieniądze przekazywane są do właściciela lub administratora budynku, by mieć pewność, że zostaną przeznaczone na opłaty. Wyjątkiem jest ryczałt za brak instalacji centralnego ogrzewania, gazu lub ciepłej wody – w takiej sytuacji środki wypłacane są bezpośrednio osobie uprawnionej.
Komentarze (0)