Ochrona prawna i znaczenie budynku
Marcin Tymiński, rzecznik prasowy Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, podkreśla, że wpisanie budynku do rejestru zabytków gwarantuje jego ścisłą ochronę.
Pomorski Wojewódzki Konserwator Zabytków, Dariusz Chmielewski, wskazuje na szerokie znaczenie historyczne dawnej Szkoły Wojennej. „Budynek odegrał istotną rolę w militarnej historii Gdańska i dawnych Prus Wschodnich. Jest także cennym przykładem architektury szkół wojennych tamtego okresu” – podkreśla Chmielewski.– Wpis do rejestru zabytków, który dokonał się ostatnio, oznacza najwyższą formę ochrony konserwatorskiej. Wszelkie prace w tego rodzaju budynku muszą odbywać się pod ścisłym nadzorem konserwatora zabytków, a nieprzestrzeganie jego wytycznych grozi dla inwestora szykanami - tłumaczy Marcin Tymiński, rzecznik prasowy Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
reklama
Historia budynku
Jak podaje Gedanopedia, pierwotnie na miejscu obecnego budynku znajdował się cmentarz. W XIX wieku wzniesiono tam koszary dla saperów, które w latach 1893–1894 przekształcono w Szkołę Wojenną. Budynek zyskał wtedy dodatkowe piętro i poddasze, a jego elewacje wykonano z czerwonej cegły licowej i kamiennych detali architektonicznych. Centralna część budynku, z reprezentacyjnym portalem wejściowym, łączy dwa boczne skrzydła.Wewnątrz znajdowały się m.in. biuro komendanta, kantyny, sala bilardowa, biblioteka oraz pomieszczenia mieszkalne dla kadetów i oficerów. Szkoła kształciła kandydatów na oficerów w trakcie 35-tygodniowego kursu, obejmującego zarówno zajęcia teoretyczne, jak i praktyczne. Wśród absolwentów znaleźli się tak znani dowódcy, jak Erwin Rommel, zwany „lisem pustyni”, oraz Lothar von Richthofen, brat słynnego „Czerwonego Barona”.
reklama
Przekształcenia i współczesność
Po zakończeniu działalności Szkoły Wojennej budynek pełnił różnorodne funkcje. W okresie międzywojennym mieścił urząd podatkowy i główną kasę finansową Wolnego Miasta Gdańska. W czasie II wojny światowej kompleks ponownie przejęło wojsko. Po wojnie służył jako siedziba Zarządu Miasta, Miejskiej Rady Narodowej, Urzędu Stanu Cywilnego i Powiatowego Urzędu Pracy.W ostatnich latach budynek pozostawał nieużytkowany, ale jego wpisanie na listę zabytków otwiera nowe możliwości związane z jego ochroną i potencjalną adaptacją.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.