Był rok 1938. Wolne Miasto Gdańsk zorganizowało konkurs architektoniczny na projekt schroniska młodzieżowego, który wygrał Hans Riechert. 26 lipca 1938 roku gauleiter Albert Forster uczestniczył w uroczystości wmurowania kamienia węgielnego pod budowę gmachu. Co ciekawe, Brunon Zwarra w jednym z tomów „Opowieści Gdańskiego Bówki” opisał, że wspomniany kamień został skradziony przez nazistów z posesji powstającej parafii Chrystusa Króla, gdzie ksiądz Franciszek Rogaczewski miał wykorzystać go pod budowę kościoła. Sam kamień był prezentem od jednego z okolicznych rolników.
Pod koniec marca 1939 roku odbyło się przyjęcie dla 400 robotników pracujących przy budowie obiektu z okazji zawieszenia wiechy. Wydarzeniu przewodził Wilhelm Huth, niemiecki urzędnik i poseł do Volkstagu. Zastąpił wówczas chorego Alberta Forstera.
Początki użytkowania i okres wojenny
Budynek został oddany do użytku na początku 1940 roku. Z powodu wojny wszystkie pracy się opóźniały i budynek wykończono dopiero w sierpniu 1940. Pierwszą osobą, która wpisała się na księgę gości był Reichsjugendführer (Dowódca Młodzieży Rzeszy) Artur Axmann.W marcu 1945 roku w czasie walk o Gdańsk z wieży budynku kierowano ogniem niemieckich okrętów kotwiczących w Zatoce Gdańskiej. Po zajęciu budynku przez Armię Czerwoną z tarasu widokowego generał Paweł Batow dowodził 65. Armią II Frontu Białoruskiego.
Okres powojenny i czasy współczesne
W latach powojennych w budynku funkcjonował dom studencki, a w dniu 1 września 1951 r. obiekt został przejęty przez Ośrodek Szkolenia Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. W roku 1957 swoją siedzibę znalazła tutaj Komenda Wojewódzka Milicji Obywatelskiej. Od 18 października 1957 w budynku funkcjonowało Wojewódzkie Laboratorium Kryminalistyczne w Komendzie Wojewódzkiej MO, które początkowo zajmowało tylko lewe skrzydło budynku. Od 1990 roku gospodarzem całego obiektu jest Policja.
Architektura
Budynek był inspirowany gotycką architekturą zamków krzyżackich. Dwupiętrowy gmach składał się z trzech skrzydeł. Powierzchnia zabudowy wynosiła 3000 m². Schronisko mogło pomieścić jednocześnie 500 gości, co czyniło je największym tego typu obiektem w Niemczech. Do budowy użyto półtora miliona cegieł. Co ciekawe, wejście na teren kompleksu prowadziło przez zamykaną kutą kratą główną bramę, znajdującą się u podnóża wieży.
Ciekawostki
- 26 lipca 1940 uruchomiono carillon na wieży budynku.
- 6 maja 1941 roku w schronisku wizytował Adolf Hitler.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.